تاریخچه سیم بکسل
استفاده از ریسمان و طناب برای فعالیت های روزمره انسان ها به زمان های بسیار دور برمی گردد اما طنابی که انسان های پیشین از آن بهره می بردند با طناب هایی که امروزه مورد استفاده قرار می دهند تفاوت های بسیاری دارد.
این احتمال وجود دارد که جنس طناب های مورد استفاده انسان های پیشین از فیبر گیاهی، مانند درخت انگور و یا الیاف درخت خرما بوده است.
حدس زده می شود که مصریان باستان از اولین تمدن هایی بوده اند که با شیوه های متفاوت به ساخت طناب از پاپیروس، پوسته های درخت خرما، کتان، نی، چرم و پوست و موی حیوانات پرداختند، که در صورت صحیح بودن این احتمال تولید طناب به حدود ۳٫۵۰۰ الی ۴٫۰۰۰ سال قبل از میلاد باز می گردد. در قرون میانه یعنی یعنی در قرن ۱۳ تا ۱۸ از طناب به غیر از استفاده در کارهای روزمره، در معادن و دریانوردی و ساختمان سازی استفاده می شده است.
تاریخچه سیم بکسل به سال های ۱۸۲۴ تا ۱۸۳۸ باز می گردد که یک مهندس معدن آلمانی به نام آلبرت برای افزایش مقاومت و کارایی بیشتر طناب های کنفی در معدن شروع به ساخت طناب فولادی نمود واولین طناب فولادی در سال ۱۸۳۴ با قطر ۱۸ میلی متر که شامل ۴ مفتول بود، ساخته شد. اما به دلیل هزینه های بسیار بالای طناب های فولادی مصرف کنندگان تمایلی به استفاده از آن ها نداشتند. ولی به مرور زمان و رشد صنعت به دلیل موازی بودن سیم بکسل که مزیت مهمی به شمار می رود ، صنعت تولید سیم بکسل وارد چرخه حیات جدیدی شد و جایگزین زنجیر در صنایع مختلف گردید و سیم بکسل های گوناگونی در قطرها و ساختارهای مختلف ساخته شده و با قیمت مناسب روانه بازار شدند.
در سال ۱۸۳۸ “رابرت استرلینگ نووال” انگلیسی که در رشته معدن مشغول تحصیل بود، طی بازدیدی از معدن نقره، از نزدیک با آلبرت و سیم بکسل بالابر اختراعی او آشنا شد و با الگوبرداری از شیوه سیم پیچی “آلبرت” در تهیه سیم بکسل، با استفاده از یک سری قرقره و چرخ دنده که به صورت انبوه در هم آمیخته شده بود و با چرخاندن کلی آنها رشته های سیم از قرقره ها باز و در نقطه کانونی با برخورد به هم ترکیب شده و طی چرخش مداوم تنیده شده و به نقطه مقابل رسیده و در آنجا بوسیله سیستمی جمع و جورتر رشته سیم ها یکپارچه شده از دستگاه خارج می شدند. و در نهایت موفق شد تنیدن سیم بکسل را به صورت خودکار انجام دهد.
در آمریکا ساخت سیم بکسل توسط جان روبلینگ در سال ۱۸۴۱ شروع شد و در نهایت ساخت پل معلق را میسر ساخت. در نیمه ی دوم قرن ۱۹، با استفاده از روش های نوین در نحوه ی ساخت سیم بکسل، سیستم های جدیدی به منظور انتقال نیروی مکانیکی مورد استفاده قرار می گرفتند که شامل تله کابین ها هم میشد.
