اصلیترین کارکرد کوپلینگ (coupling)، انتقال حرکت گردشی و نیروی گشتاوری از یک قسمت به قسمت دیگر است. کوپلینگها ممکن است کارکردهای ثانویهای نیز داشته باشند، نظیر: جبران و تصحیح نامحوری بین شفتها، مهار حرکت محوری شفتها و کمک به مهار ارتعاشات، حرارت و جریان القایی الکتریکی از یک شفت به شفت دیگر باشد.
به وسیله کوپلینگ دو شافتی که بهم متصل شدهاند، از هم جدا نمیشوند اما میتوانند تا حد مجازی جابهجایی یا حرکت داشته باشند. با استفاده از کوپلینگها میتوان توان و قدرت را بین دو محور با قطرهای متفاوت منتقل کرد.
کوپلینگها در سیستم مانند فیوز عمل میکنند و زمانیکه گشتاور از یک حدی بالاتر رود و یا شوک ناگهانی به سیستم وارد شود، شکسته میشود، تا سیستم آسیب نبیند.
کوپلینگ یک قطعه مکانیکی است که برای اتصال دو شفت به یکدیگر و انتقال گشتاور از یک محور به محور دیگر استفاده میشود. این قطعه در بسیاری از ماشینآلات صنعتی، موتورهای الکتریکی، پمپها و گیربکسها نقش کلیدی دارد.
عملکرد کوپلینگ چگونه است؟
کوپلینگها وظیفه دارند حرکت چرخشی و گشتاور را بدون ایجاد لغزش یا افت انرژی از یک شفت به شفت دیگر منتقل کنند. عملکرد آنها به نوع اتصال، میزان انعطافپذیری و شرایط کاری بستگی دارد.
مراحل کلی عملکرد کوپلینگ:
اتصال دو شفت: کوپلینگ به انتهای دو شفت متصل میشود تا یکپارچگی مکانیکی را برقرار کند.
انتقال گشتاور: چرخش یکی از شفتها باعث چرخش شفت دیگر از طریق کوپلینگ میشود.
جذب ناهماهنگیها: برخی کوپلینگها میتوانند خطاهای هممحوری، ارتعاشات و شوکهای ناگهانی را جذب کنند.
جلوگیری از سایش و تنشهای بیش از حد: کوپلینگ از انتقال تنشهای مخرب به بخشهای دیگر سیستم جلوگیری میکند و عمر مفید تجهیزات را افزایش میدهد