کدام نوع گیربکس برای کاربرد ترمزدار مناسب تر است؟ (هلیکال، حلزونی یا خورشیدی)

هر معماری گیربکس ویژگی های منحصر به فردی دارد که آن را برای کاربرد های خاصی ایده آل میسازد:

گیربکس های هلیکال (گیربکس شافت مستقیم) و بول هلیکال: این گیربکس ها به دلیل راندمان بسیار بالا (بیش از 95 درصد)، صدای کم و طول عمر زیاد، محبوب ترین انتخاب برای کاربرد های عمومی مانند نوار نقاله ها، همزن ها و ماشین آلات بسته بندی هستند. راندمان بالای آنها به این معنی است که تقریبا هیچ قابلیت خود ترمزی ندارند، بنابراین وجود یک ترمز خارجی قدرتمند برای آنها کاملا ضروری است.

گیربکس های حلزونی: این گیربکس ها به دلیل ساختارشان، میتوانند نسبت های کاهش بسیار بالایی را در یک مرحله ایجاد کنند. ویژگی مهم آنها، خاصیت خود قفلی یا عدم برگشت پذیری تحت شرایط خاص است. این ویژگی میتواند به عنوان یک لایه ایمنی ثانویه در کنار ترمز اصلی عمل کند. به همین دلیل، آنها گزینه‌ای عالی برای بالابر های کوچک، آسانسور ها و گیت ها هستند. البته راندمان آنها پایین تر از مدل های هلیکال است و گرمای بیشتری تولید میکنند.

گیربکس های خورشیدی: این مدل ها بالاترین چگالی گشتاور را ارائه میدهند، یعنی میتوانند گشتاور بسیار بالایی را در یک فضای بسیار فشرده تولید کنند. دقت بالا، لقی کم و استحکام فوق العاده در برابر بار های ضربه ای، آنها را به انتخاب اول برای کاربرد های دقیق و سنگین مانند رباتیک، ماشین ابزار CNC و اتوماسیون صنعتی تبدیل کرده است.